Pamiętnik i blog położnej - opowieści i porady

Jeśli ktoś powie złe słowo na salową to będę pierwsza, która stania w jej obronie. To prawda, że panie salowe nie zawsze zajmują się tylko swoja pracą, że czasami za żadne skarby nie możesz je znaleźć, gdy podłoga zalana jest krwią, że wiedzą wszystko najlepiej, ale wiem też, że staną do pomocy w każdej sytuacji. Przez lata pracy poznałam wiele kobiet, które pracowały jako salowe. Dobra salowa to pracownik cenny dla każdego oddziału.  Na noworodkach ważna jest pedantyczna wprost czystość i rzetelność, na bloku porodowym to dodatkowa para rąk, pomoże przenieść pacjentkę, poda, gdy ty masz jałowe rękawiczki a zapomniałaś o czymś, przyniesie pilne wyniki, zadzwoni po lekarza lub położną. Na izbie to pomoc w transporcie pacjenta i innych sytuacjach, gdzie potrzebna jest druga para rąk. Tak, wiem, że panie salowe są tylko od porządków, ale tak jest, że gdy trzeba stają się pomocnikami, bo tego wymaga chwila. Na jednym z oddziałów pracowała salowa Helenka, duża kobietka, pyskata i ganiaj...

Kiedyś pisałam o zdrowym rozsądku. Myślałam, że w pewnym momencie przychodzi opamiętanie i zmiana nastawienia. Dziś wiem, że nie zawsze tak jest. I taka sytuacja przerasta wszystkich. Każdy robi błędy. Pacjentka z uporu, a my z chęci uniknięcia konfliktu. Jak zwykle chodzi o karmienie piersią. Pacjentki mają świadomość korzyści z karmienia naturalnego, chcą tego i nie zgadzają się na żadne dokarmianie. Jest to postawa godna pochwały i promowana przez położne. Z jednym wyjątkiem. Czasami, pod wpływem kilku czynników, ilość pokarmu kobiecego jest niewystarczająca. Co wtedy się dzieje? Noworodek zaczyna się odwadniać, rośnie temperatura ciała, następuje znaczny ubytek masy ciała, stan noworodka pogarsza się.  Jednym słowem, konieczne jest dokarmienie. Najszybciej taką konieczność może zaobserwować położna, opiekująca się położnicą i noworodkiem, ale dla niektórych pacjentek taka osoba nie jest autorytetem. ,,Taki ktoś” nie będzie decydował o zmianie obranej drogi i filozofii opie...

Coraz częściej obserwuję na swoim oddziale narodziny bliźniaków. Nie wiem, czy statystyka narodzin się zwiększyła, czy była to sytuacja sporadyczna, ale na oddziale miałam za jednym zamachem cztery pary bliźniąt. Pielęgnacja bliźniaków nie jest trudna, wymagająca i czasochłonna to tak, ale nie przekraczająca możliwości fizyczne matki. W pierwszej chwili zawsze obserwuję przerażenie i szok, strach przed pozostaniem sam na sam z dziećmi. Po jakimś czasie mama powoli oswaja się z sytuacją i potem świetnie sobie radzi. Ważne jest ukierunkowanie i w pewnym sensie zorganizowanie opieki nad maleństwami. Opieka i pielęgnacja nad bliźniaczkami Zazwyczaj są to dzieci urodzone przedwcześnie i z niską wagą urodzeniową, często mające za sobą początkowe kłopoty z wydolnością oddechową, pobytem w inkubatorze, pod respiratorem. Kiedy trafiają pod opiekę mamy mają już ustabilizowany stan ogólny. Ale całe to oczekiwanie na dzieci, odwiedziny na intensywnej terapii, nie ułatwiają pokonanie stresu pierws...

Narodziny dziecka to wspaniały moment dla każdego rodzica. Trud narodzin nagrodzony wielkim szczęściem. Czasami radość okraszona jest niewielkim uczuciem rozczarowania i zaskoczenia. Niby nic, ale widzę w oczach matek zagubienie, lekkie rozczarowanie i smuteczek. https://architektura.info/forum/ogolne/artykuly_o_zdrowiu/(offset)/20 Nie, one nigdy nie mówią, że są rozczarowane. Przecież to ukochane i wyczekane maleństwo, tylko ten drobiazg…. http://znaczkijakrobaczki.pl/2013/02/rozszerzanie-diety-rozterki.html https://rawranked.com/dzieciach.html https://wizaz.pl/%2F/forum/showthread.php?t=773487 A tym ,,drobiazgiem” jest na przykład odkształcony i spłaszczony nosek, przyklapnięte uszka, krzywe stópki, zdeformowana czaszka, spłaszczona z jednej strony, a może wydłużona jak wieża, sina jak śliwka buzia, czy dziwne ułożenie nóżek. https://www.anonymousite.com/search/mojniemowlak http://dyskusje24.pl/szukaj/forum/schemat+zywienia+niemowlat http://sen-jak-z-bajki.blogspot.com/2016/07/rozdzi...

Nie wiem czy ktoś z pacjentów czytał Kodeks Etyczny Pielęgniarki i Położnej ? Chyba nie. Nadal pacjenci zwracają się do nas ,,siostro” i określają instytucje ochrony zdrowia jako ,,służba zdrowia”. Pacjenci przypisują nam działanie służebne, pomocowe. Nie interesuje ich nasz plan opieki i możliwości współpracy, pielęgniarka/położna ,,od tego” jest, żeby ,,to” zrobić. Takie są oczekiwania. Jesteśmy zawodowo zobowiązane do opieki nad pacjentem zgodnie z najnowszą wiedzą medyczną i standardami. Od wielu lat nie jesteśmy wykonawcami poleceń a pełnoprawnym współpracownikiem zespołu terapeutycznego, prowadzimy swoją prace na podstawie nauk pielęgniarskich i wiedzy medycznej. Jest kilka modeli opieki nad pacjentem, w każdym z nich podkreślana jest zmienność potrzeb i dostosowanie do zaistniałej sytuacji i stanu chorobowego. Na przykład: jeśli pacjentka jest po zabiegu to najważniejszy jest jej stan ogólny i jego stabilizacja, a nie kontakt z rodziną, po chwili najważniejsza będzie kontrola ra...

Jak ktoś pracuje 25 lat w szpitalu to zna wszystkich i wszyscy go znają. Gdziekolwiek się ruszysz tam masz znajomych i koleżanki. To twój świat, znany od lat i oswojony. Jeśli coś się zmienia to nagle czujesz się niepewnie i niestabilnie. A jeśli te zmiany są głębokie i szokujące to stwierdzasz, że to koniec świata. Jak rozpoczęłam swoją pracę zawodową to  rano, do szpitala, płynęła rzeka ludzi. Zazwyczaj kobiet, młodych, roześmianych i gadających o najnowszych ploteczkach. Gdzieniegdzie pracowały starsze koleżanki, ale one raczej były w dużej mniejszości. Na dyżurach było po kilka pielęgniarek, często zatrudnione były też pielęgniarki zabiegowe. Obsada była liczna, nie było zagrożenia bezpieczeństwa pacjenta. To był inny świat. Teraz są jednoosobowe obsady, średnia wieku personelu przeraża: ponad 48 lat. W szatni przebieram się sama a puste szafki straszą. Gdy kończę dyżur straszą mnie puste piwnice z szatniami, gdzie nie słychać nikogo. Nie ma młodych do pracy, bo nie ma etatów l...